پژوهش حاضر درصدد بررسی لالایی‌هایی بیداری کُردی هژار و ملاآواره، دو تن از شاعران مبارز در دوران حکومت پهلوی است (مسأله). این مقاله با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای (روش) به تحلیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر درصدد بررسی لالایی‌هایی بیداری کُردی هژار و ملاآواره، دو تن از شاعران مبارز در دوران حکومت پهلوی است (مسأله). این مقاله با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای (روش) به تحلیل سیاسی لالایی‌های بیداری هژار و ملاآواره می‌پردازد. برایند پژوهش گویای آن است که در ادبیات کردی، لالایی یکی از ابزارهایی بوده‌است که شاعران آزادی‌خواه به‌وسیلۀ آن‌ها روحیۀ ایستادگی در برابر حکومت پهلوی را به کودکان منتقل می‌کردند. ساختار لالایی‌های مورد مطالعه، یکسان و کارکردی مبارزاتی دارند. هر دو شاعر، لالایی‌ها را با بیانی عاطفی در قالب نوازش کودک و صبر مادر در برابر گریه‌های طفل آغاز می‌کنند. آنگاه با بیانی نمادین، گریه‌های کودک را مقدمه‌ای برای دردها و گریه‌های بزرگ‌سالی معرفی و بند قنداق را به بند و زنجیر حکومت پهلوی تشبیه کرده‌اند. سپس، شاعران از زبان مادر اندوه ناشی از بیداد رژیم پهلوی را با روشی واقع‌گرا بیان و پس از آن با زبانی حماسی، اصل‌و‌نسب و شرافت ایرانیان و قوم کُرد را ذکر و کودک را به مبارزه و پایداری تهییج می‌کنند. درنهایت، شاعران کسب دانش و مبارزۀ قلمی را یکی از راه‌های ضربه‌زدن به استبداد معرفی می‌کنند و از کودک می‌خواهند همواره در راه کسب دانش پرتلاش باشدبه دلیل کارکرد مبارزه‌ای و بستر مشترک فرهنگی و زبانی، لالایی‌های مورد مطالعه، تفاوت آشکاری با یکدیگر ندارند (یافته‌ها).
